Going under...

''I don't know...'' Brooke bekeek zichzelf kritisch in de spiegel. Haar handen gleden langzaam over de donker huidskleurige streepjes boven haar bikini broekje. De meiden in het huis hadden alleen maar bikini's bij zich gehad. Brooke had direct geweigerd om mee te gaan zwemmen maar Scarlett had haar dan toch weten overhalen het te doen. ''Brooke, je ziet het nauwelijks.'' Scarlett kwam achter haar staan. ''Look at yourself...niet alleen naar je buik... maar naar alles.'' Brooke deed met veel moeite wat Scarlett haar zei. ''Je mag er zijn, Brooke. Iedereen heeft wel dingen over hun lichaam waar ze zich over schamen. Maar het is een deel van je. Je kan jezelf nooit accepteren als je gaat piekeren over elke kleine 'misser'.'' Brooke wendde haar blik weer af. Ze had gelijk en dat wist ze ook wel. Maar zelf vond ze het verschrikkelijk. ''Oke, dat waren mijn wijze woorden voor vandaag.'' Scarlett draaide zich om en begon nu haar eigen bikini aan te trekken. Het was ten slotte ook haar slaapkamer. Brooke keek weer terug in de spiegel. De gedachte alleen al dat ze dalijk buiten zou zijn, met andere mensen, in een bikini....het maakte haar misselijk. ''What if-....'' Brooke haalde opnieuw adem en probeerde tot wat meer rust te komen. ''What if Glenn would laugh at me...or Lorie..'' Scarlett strikte haar bikini topje aan de achterkant vast terwijl ze Brooke met een frons aankeek. ''Glenn would never do that!!'' Zei ze vast. ''Glenn is een sukkel, roekelloos en een relschopper, maar hij zou nooit zijn vrienden kwetsen. Daar ken ik hem veelste goed voor. En jij zou trouwens ook beter moeten weten.'' Scarlett begon haar spijkerbroek over haar bikinibroekje aan te trekken. ''En Lorie...zij mag blij zijn als ze überhaupt zelf in een bikini past met die grote voorgevel van d'r....jezus, als zij geen rugklachten heeft dan weet ik het ook niet meer..'' Brooke begon lichtjes te glimlachen. Scarlett wist haar altijd op te vrolijken. Ook al ging dat vaak op een nogal vreemde manier. ''Ach, het is wat jongens leuk vinden....blijkbaar..'' Ging Scarlet verder terwijl ze nu ook haar shirt over haar hoofd heen trok. Plots draaide Brooke zich om. Haar blik leek nogal serieus. ''Denk je dat Glenn.....nou ja... je weet wel....'' Scarlett schoot direct in de lach. ''Hahaha, zeg me nu niet dat je jaloers bent op Lories borsten..'' Brooke keek vlug weg. Dat bedoelde ze niet..... niet helemaal. ''Tuurlijk vinden jongens het interessant om naar een knap dun meisje met flinke rondingen te kijken. Maar bij Lorie valt er niks interessants te zien omdat alles nep is. Tot op haar teennagels aan toe. Oh, en ze is dom. Dus daarin heb jij weer een voorsprong..'' Bij de laatste zin keek Brooke wat betrapt op. ''Wat bedoel je?'' Scarlett begon wat mysterieus te grijnzen. ''Oh niks hoor....maar als je wil dat 'iemand' zijn ogen op jou gaat richten in plaats van op die rondingen van Lorie, dan moet je toch echt stappen gaan ondernemen.'' Brooke liet zich met een verslagen zucht op het bed zakken. ''Hoe dan... Het is gewoon zo verwarrend..'' Ze liet zich achterover vallen op het bed. ''Het ene moment lopen we hand in hand en is alles oké en het andere moment slaapt hij opeens met Lorie op een kamer. Ik wil niet eens weten wat ze daar allemaal hebben uitgespookt.'' Brooke sloeg haar handen voor haar gezicht. ''Ik weet het gewoon niet. Misschien denk ik wel gewoon te veel. Misschien zijn we ook gewoon vrienden. Ik bedoel, dat zijn we al, maar like.... Oh ik word gek!'' Een kussen werd boven op Brooke's hoofd gegooid. Brooke haalde haar handen weg en keek omhoog. Het was Scarlett die hoofdschuddend boven haar hing. ''Wat is er tegenwoordig zo moeilijk aan om het gewoon te vrágen?'' Zei Scarlett waarna ze wat geërgerd zuchtte. ''Ik kan dat niet zomaar doen! Wat als hij me helemaal niet zo ziet zitten, niet op díe manier. Dan zet ik me onwijs voor schut. Ik wil gewoon weten wat dit allemaal betekend...wat er tussen ons speelt...... Of er überhaupt wel iets tussen ons speelt..'' Brooke keek licht beteuterd voor zich uit. ''Moet ik het voor je vragen?'' Direct schoot Brooke omhoog en keek Scarlett met hele grote ogen aan. ''NEE!'' Scarlett begon weer te grijnzen. ''Ik moet het dus vragen.'' Zei Scarlett wat droogjes. Brooke stond op. ''Nee nee nee nee!! Niet doen. Scar, please...don't...'' Ze had Scarlett bij haar bovenarm beet gepakt en keek haar wanhopig aan. Maar Scarlett zei niets. Ze greens enkel haar welbekende grijns en hees nu haar rugzak over haar schouder. ''Maybe I won't.....'' Rustig pakte ze Brooke's hand beet en duwde deze naar beneden. ''.....or maybe I will...'' Met die woorden verdween Scarlett de slaapkamer deur door, Brooke verbijsterd achterlatend.

''Aaaah!! Het water is zoooo koud!!'' Het was Lorie al omgekleed en wel in het water stond, tot haar kuiten. Het meer lag vlak voor het huisje dus ver hoefde ze niet te lopen. Er waren al een paar mensen die in hun zwemkleding stonden, klaar om het water in te gaan. Scarlett was er een van. Ze had haar handdoek een stukje op het bospaadje gelegd, haar rugzak ernaast, en stond nu aan de rand van het meer in haar bikini. Ze keek voor zich uit. Het meer was erg groot. Aan de andere kant van het meer stonden enkel bomen en bosjes. Toen Lorie weer begon te gillen schoot Scarlett's death stare haar richting op. ''Ik sta niet in voor de gevolgen als ze nog één keer gilt..'' Siste ze. Brooke had de opmerking gehoord maar had er dit keer maar wijselijk niets van gezegd. Ook zij had haar bikini al aan, maar ze had een dichtgeritste vest aangetrokken die ietsjes over haar bikinibroekje heen viel. ''Kom je?'' Vroeg Scarlett terwijl ze haar ene voet in het water zette. Maar Brooke schudde haar hoofd. ''Nee, ik heb het nog koud. Ga maar alvast, ik kom zo.'' Loog ze.

Glenn stond met een open getrokken zak chips in zijn handen te wachten totdat Angelo eindelijk zichzelf in z'n broek had gehesen. Natuurlijk had hij zich omgedraaid, want het zou wel erg homo zijn als hij zou geilen op Angelo's edele delen. Hij moest wel toegeven: Angelo had een stel spieren waar je U tegen zei en Glenn moest dan ook niet ontkennen dat hij er stiekem een beetje jaloers op was. Terwijl hij in de zak chips stond te staren, zuchtte Glenn diep. Het was Brooke waar hij aan dacht.
"Yo. Angelo." Angelo draaide zich om, onderschepte de zak chips en keek hem vragend, al kauwend aan.
"Whats up broertje? You look serious. And with a serious look like that, you gotta be serious." Glenn schudde lachend zijn hoofd en greep de zak chips terug waar hijzelf nu ook een paar handjes uit nam en hem zondr waarschuwing tegen Angelo aangooide, die 'm onhandig ving.
"That doesn't make any sense, Ange.. Maar luister...Over Brooke.." Mompelde Glenn zonder Angelo aan te kijken, liet zijn handen even over zijn onderbuik gaan en Angelo keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan.
"Wat? bwen wje zwangwer?" Mompelde Ange met volle mond, waarna hij breed begon te grijnzen en een zachte stomp van Glenn op zijn bovenarm kreeg.
"Nee, oke, au, sorry, vertel! Ik luister." Angelo ging op de bedrand zitten aan de kant waar Lorie sliep, en Glenn ging naast Angelo zitten waarna hij zijn sokken uittrok die hij blijkbaar was vergeten uit te trekken.
"Ik weet niet... Ze.. Je weet wat er aan de hand is toch? Ik denk dat ik maar gewoon moet opgeven. Want ik heb niet echt 't idee dat het helpt, die aandacht zegmaar." Angelo keek wat geschrokken op, en gaf Glenn een stomp op zijn schouder.
"Wake up bro, Ze ziet jou echt wel zitten. En zo niet, dan moet je meer uit de kast halen dan dat handje vasthouden van jullie. Dat is zo ouderwets en afgezaagd, en bovendien, dat deed ik toen ik negen was." Glenn trok met zijn mondhoek. Misschien had Angelo wel gelijk. Maar wat als hij nou voor niets zo goed zijn best deed voor Brooke? Toen Glenn er geen reactie op gaf, ging Angelo even verzitten en zwaaide met een serieuze blik met zijn wijsvinger.
"Luister, Glennieboy. Als jij haar aandacht wil, dan moet je die eerst geven." Angelo greep demonstratief nog een hand chips en propte die naar binnen. Eigenlijk klopte dat wel, wat Angelo zei. Een van de eerste intelligente dingen die hij ooit had gezegd.. Het was niet dat Glenn niet wist hoe hij met meisjes moest flirten, maar hij had gewoon het idee dat hij voor niets zichzelf duidelijk tegenover haar stond te maken.
"En anders vraag je 't aan d'r. Pak d'r bij d'r schouders beet: Brooke, Hoe zit het tussen ons?" Glenn schudde wild zijn hoofd, om te dealen met een afwijzing, daar had hij nu geen zin in. Ze waren op vakantie en op vakantie moest je lol hebben, niet omgaan met een rejection. Even zuchtte hij.
"Dude. Ik ga wel gewoon zwemmen en ik zie wel wat er gebeurd." Mompelde Glenn waarna hij in zijn slippers stapte en de kamer verliet, Angelo hoofdschuddend en half grijnzend achterlatend.

"BOMMETJUUUH!" Glenn kwam aanrennen, blote borst, schopte zijn slippers uit en sprong hoog in de lucht waarna hij met een gigantische plons in het water terecht kwam en de helft van de groep zeiknat was. Hij bleef enkele seconden onder en toen hij boven kwam schudde hij als een zeemermin in een andrelon reclame zijn haren uit. Hij strekte zich uit, en keek even in het rond. Wat was iedereen stil. Nu was het Angelo's beurt om het meer leeg te bombarderen. En aangezien Angelo best breed gebouwd was, dook Glenn alvast onder om waterschade (The irony) te voorkomen. Amber, die nog aan de kant op haar handoek zat slaakte een gilletje toen er een grote plens water over haar heen kwam toen Angelo lachend in het water terecht was gekomen. Zwom direct naar Glenn toe, en zodra hij boven water kwam om naar adem te happen duwde hij Glenn weer onderwater.
"Zwemmen, walvis!" RIep hij, Glenn gaf hem een trap onderwater en kwam lachend weer boven. Die twee konden overal rottigheid uithalen met elkaar.
"Stik, klootzak." Glenn gaf Angelo een mep met platte hand tegen zijn bovenarm en Angelo begon te lachen.
"Homooooo!" Riep Angelo, Glenn zwom weg toen Angelo achter hem aan kwam en Glenn klauterde haastig het water uit, gleed bijna uit, werd vastgepakt door Angelo, maar trok zich los en schuilde zich achter Brooke. Hij had haar bovenarmen vastgepakt met zijn natte handen en keek als een achternagezeten haasje naar Angelo. "Save me, Brooke!" Riep Glenn en zo snel als hij kon stoof hij weg met Angelo lachend achter zich aan. Wat een kleuters. Maar het was wel vermakelijk om te zien.

"BOMMETJUUUH!" Iedereen keek op. Het was Glenn die met een enorme aanloop het water in rende. Een grote golf kwam omhoog en vele spetters vlogen in het rond. Brooke deed vlug een paar stappen naar achteren om haar boek, die ze inmiddels had gepakt, droog te houden. Haar ogen bleven Glenn volgen. Toen hij bovenkwam schudde hij z'n haren droog. Brooke betrapte zichzelf erop dat ze het wel aandoenlijk vond. Vlug sloeg ze haar boek weer open en ging op haar handdoek zitten, haar vest nog steeds dichtgeritst. Maar al gauw kon ze het niet laten om over de rand van haar boek naar Glenn te kijken. Hij leek veel plezier te hebben in het water. Zou hij haar überhaupt wel hebben opgemerkt? Toen kwam Angelo er achteraan. Met een grote aanloop plonste hij, net als Glenn, het water in. Een nog grotere golf kwam omhoog. Het zorgde ervoor dat Scarlett in één klap nat werd. ''ANGE!! MONGOOL!!!'' Riep ze uit terwijl ze zichzelf bekeek. Haar blonde lange haren hingen nu nat over haar rug. Geïrriteerd en haast boos keek ze Angelo aan. Maar lang boos kon ze niet blijven op Angelo. Snel daarna schoot ze alweer in de lach om het gekibbel tussen Glenn en Angelo. Iets wat haar altijd wel vermaakte.
Brooke was inmiddels weer verdiept in haar boek. Ze was aangekomen bij een interessant hoofdstuk. Het ging over mythes van het bos. Grote onzin, vond ze zelf, maar toch interessant om te lezen. "Save me, Brooke!" Twee koude natte handen pakte haar bovenarmen beet wat ze door het vest heen kon voelen. Ze schrok en keek om. Het was Glenn die achter haar stond, zijn blik strak gericht op Angelo. Hij keek lachend en heeg ietsjes van het rennen. Maar voor ze iets kon zeggen of doen, liet hij haar alweer los en sloeg op de vlucht voor Angelo. Haar blik gleed vlug over zijn lichaam. ''Wat zit je daar nog..'' Klonk het nu naast haar. Brooke draaide zich om. Het was Scarlett die naar de jongens gebaarde. ''Go and save him..'' Zei ze met een klein grijnsje. Maar Brooke bleef zitten waar ze zat, haar boek in haar handen geklemd. Achter hem aangaan? ''Hey, Ange!!'' Riep Scarlett nu uit. ''Brooke wil haar Glenn terug!'' Brooke keek wat verschrikt naar Scarlett. ''W-Wat?? Nee, dat heb ik niet ge-..'' Maar voor ze nog verder kon protesteren had Scarlett het boek al uit haar handen gegritst en trok Brooke aan haar arm omhoog. ''WATERGEVECHT!!'' Gilde Scarlett uit. ''Ja leuk!!'' Reageerde Lorie. Haar blik was al gericht op Glenn maar Scarlett kwam nogal bruut ertussen. ''Glenn en Brooke tegen Ange en ik!'' Scarlett draaide zich om en rende het water in. Dit kon nog interessant worden.
Brooke stond aan de grond genageld. Ze kon niet meer weg. Ze moest zodalijk het water in. In haar bikini. Het idee alleen al greep haar naar de keel. Scarlett had haar gezichtsuitdrukking al onderschept en kwam weer teruggelopen. Vlak voor Brooke bleef ze staan. ''Heb je die jaloerse blik van Lorie gezien?'' Zei ze zacht. Brooke keek voorzichtig opzij. Lorie zat demonstratief met haar armen over elkaar op haar handdoek, ze keek voor zich uit. ''1-0 voor jou.... Kom, trek je vest uit en maak wat lol. Daarbij wil ik nog even genieten van die blik in Lorie's ogen.'' Scarlett verdween het water weer in. Brooke liet de woorden van Scarlett nog goed tot zich doordringen. Ze zou zich geen ideeën in haar hoofd halen. Gewoon wat lol maken. Langzaam trok ze de rits naar beneden. Haar handen trilde lichtjes. Lol maken... Haar vest viel op de grond. Zonder verder iemand aan te kijken liep ze tot haar knieën het water in. ''Ik ga je inmaken, Scarlett..'' Probeerde ze de stemming er een beetje in te houden.

Glenn gleed met een schuiver het water in en kwam op zijn rug terecht in het water, maar hij kon er wel om lachen, om die schuiver. Angelo sprong weer het water in en hees Scarlett zonder pardon op zijn schouders wat nogal onhandig er uit zag aangezien ze het niet zag aankomen.
"Ja, kut, ga dan op m'n rug zitten, ik duik wel onder." Angelo dook onder water en trok Scarlett nu wel behendig op zijn rug, en toen hij bovenkwam keek Angelo met een echte oorlogstrijders gezicht richting Glenn. Hij zou zijn gezicht verbouwen.
Glenn daarintegen was een stuk voorzichtiger met Brooke. Hij had eerst even zijn blik over haar lichaam laten glijden voordat hij met een ondeugend grijnsje onderwater dook om Brooke op zijn schouders te trekken. Toen hij omhoog kwam boven water, viel ze bijna voorover maar pakte haar snel vast bij haar heupen waardoor ze weer steun vond.
"Ja, veeg m'n haren even uit m'n ogen want ik zie geen reet." Hij seinde Brooke dat ze haar benen om hem heen moest slaan voor meer steun, waarna de twee uiteindelijk stonden.
Amber zat nog steeds aan de kant, naast Lorie. Die was niet erg geamuseerd, in tegenstelling tot Amber. Die kon wel lachen om haar favoriete band die zo zou beginnen met een watergevecht. Maarja, Amber kon ook van alles de leuke kant inzien.

Scarlett voelde iets onder zich bewegen en voor dat ze het wist voelde ze Ange's hoofd tussen haar benen en werd ze omhoog getild. Ze gleed naar achteren waardoor haar knieën nu over zijn schouders heen hingen en haar kont op zijn rug zat. Ze schoot kort in de lach. ''Ja, kut, ga dan op m'n rug zitten..'' Zei Angelo. ''Ange, hou je bek. Anders ga ik op je hoofd zitten.'' Snauwde Scarlett breed grijnzend terug. Angelo dook opnieuw onder en wist dit keer met gemak Scarlett op zijn schouders te hijsen. Aangezien ze amper iets woog was het geen probleem. ''Als we verliezen door jou, trek ik je broek naar beneden, Ange.'' Zei Scarlett nog als 'peptalk' voor ze een wateroorlog zouden voeren.
Wat afwachtend keek Brooke naar Glenn. Hij kwam langzaam op haar af in het water. Ze was wat dieper gaan staan waardoor het voor Glenn makkelijker zou zijn om haar op te tillen. ''Sorry voor je rug alvast.'' Zei ze met een klein lachje. Glenn was al ondergedoken. Brooke voelde Glenn onder zich in beweging komen en langzaam werd ze omhoog getild. Ze wankelde even en leek haar evenwicht te verliezen toen Glenn rechtop stond. Maar al gauw wist Glenn zijn handen op haar heupen te leggen en haar terug te duwen. Uit een soort reflex plaatste Brooke haar handen bovenop die van hem, ook als een soort houvast. ''Ja, veeg m'n haren uit m'n ogen want ik zie geen reet.'' Zei Glenn toen lachend. Brooke boog zich voorover en streek wat onhandig zijn haren uit zijn gezicht. Het zag er niet meer uit. ''Erg aandoenlijk.'' Zei ze lachend toen ze het resultaat bekeek. ''BROOKE, YOU BETTER WATCH OUT!'' Gilde Scarlett verderop. Brooke kreeg een soort uitdagende grijns op haar gezicht. ''Oh ja? Nou, kom maar dan!'' Ze klonk moediger dan ze was. Want fysiek was ze helemaal niet sterk. Maar dit 'spelletje' was gewoon veel leuker dan ze gedacht had. Ze plaatste haar handen bovenop Glenn's hoofd. ''Let's do this..''

Het zwemmen was leuk geweest, maar ook aan het zwemmen was een einde gekomen. Glenn was trots op zichzelf, en vooral op Brooke dat ze toch was gaan zwemmen. Ze haden er nogeven over gespoken, hoe ze het had gevonden, en waar het op neerkwam is dat al die onzekerheid eigenlijk nergens voor nodig was geweest. Een geslaagd dagje dus. Nu liepen z dus met z'n allen helemaal uitgezwommen richting het hutje waar ze verbleven, om zich om te klden om of even wat te eten. Maarer was een naeel aan deze dag. Scott was nog niet teruggekomen met Anne. En dat was een probleem. Want zonder Scott was er geen planning, en zonder Anne was er geen navigatie. Glenn ging er nog een even op in.
"Hey, jongens.. Scott is nogsteeds niet terug. Gan we nog zoeken of niet?" Glenn zei dat terwijl hij de sleutel in het sleutelgat stopte en deze langzaam opendraaide. Toen de deur op een kier was geopend, dacht Glenn wat te hebben gezien in d woonkamer. Hij haalde zijn schouders wat wantrouwend op, zichelf vertellend dat het vast kwam doordat hij moe was, of dat het gewoon zijn verbeelding was.
".....Ik ben toe aan een middagje rust." Mompelde hij wat afwezig terwijl hij de deur verder opende.
Toch zwéérde hij dat hij iemand op de veranda hd gezien. HIj wenkte de anderen eerst binnen voordat Glenn de veranda ging 'onderzoeken', maar kwam zonder bewijs terug. HIj wreef wat vermoeid in zijn gezicht en zuctte diep. Dit was het dagje wel geweest En bovendien, hij had hoofdpijn, en als hij dingen ging zien ie er niet ware, was het zeker tijd om even een middag op bed te gaan liggen.
"Guys.. Ik ga even pitten. Dat zoeken doen we morgen wel." Mompelde Glenn voordat hij een van de slaapkamers verdween.
"Gaat 't wel goed met 'm?" Vroeg Angelo toen, gericht op Brooke met een opgetrokken wenkbrouw. Hij liet zich ploffen op de bank en zapte de televisie aan, Maar de was afgesloten waardoor Anelo begon te vloeken.
"Dafuq, datding kon toch gewoon aan?" Angelo stond op, liep naar dse televisie toe. Als ze hun hier hadden afgesloten ging hij gillen. Want hij moest en zou nu televisie kijken. Amber ging zich er nu ook mee bemoeien. Ze stapte richting de televisi en hurkte neer, zocht met haar hand achter de kabels maar inplaats van de kabels beet te pakken trok ze gillend een dode muis achter de tv kast vandaan. "Gatverdamme!" Hij vloog door de kamer heen en kwam op de grond terecht, Angelo schoot natuurlijk in de lach. "CHill, Amber, hij is al dood hoor." Ambr veegde haar handen af aanhaar trui en keek Angelo fel aan.
"Ik heb geen zin in schurft, oke. Wie weet wt voor ziektes dat beest met zich meeneemt." Angelo haalde zijn schouders nonchalant op en hurkte nu ook zelf neer bij de televisie, om iets vreemds te concluderen.
"De kabel is doorgeknipt. En het is geen muis geweest." Angelo haalde een doorgeknipte kabel tevoorschijn. Inderdaad: De kabel was té recht doorgebroken om door een muis te zijn kapot geknaagd.
"Als Scott met ons zit te dollen plak ik z'n hoed vast met secondenliijm." Mompelde Angelo en gooide de nu waardeloze kabel op de grond.

"Hey, jongens.. Scott is nogsteeds niet terug. Gaan we nog zoeken of niet?" Scarlett woelde nog even door haar natte haren. ''Chill Glenn, zo lang is ie niet weg. Misschien is hij ff pitten in de camper.'' Met een wat geïrriteerde blik liep ze het huisje in. Eigenlijk had ze geen specifieke reden om chagrijnig te kijken, maar het was haar gewone blik. Brooke was het hele gesprek niet eens opgevallen. Haar gedachten zaten enkel nog bij vanmiddag. Het zwemmen was erg leuk geweest en ze had ook nog kort met Glenn kunnen praten. Gewoon praten. Diep in gedachte verzonken had ze haar boek tegen zich aangeklemd. Sinds het zwemmen voelde ze zich raar, onrustig. En om de een of andere onduidelijke redenen bleef het beeld van Glenn's helder groene ogen in haar hoofd hangen. Wat ongelukkig struikelde Brooke over het drempeltje van de deur heen. Haar boek viel uit haar handen en ze wist zich nog net op te vangen aan de zijkant van de deurpost. Vlug keek ze omhoog. Het was gelukkig niemand opgevallen. Vlug gritste ze het boek van de grond en liep de woonkamer in. Lezen zou haar vast wel weer tot rust brengen.

''En?'' Klonk het nu haast gefluisterd. Brooke keek op van haar boek waar ze zich inmiddels in verdiepd had. Ze zat aan tafel. Het was Scarlett die achter haar stond. Ze keek haar met een veelbetekende blik aan. ''Hoe was je Glenn time?'' Met een speelse grijns schoof ze aan. Brooke streek met haar vinger over een bladzijde heen. ''Er is is niks gebeurd hoor.'' Antwoorde ze. ''Oh, maar dat komt wel.'' Verzekerde Scarlett. ''Voorlopig is Lorie uit zicht. Het enige wat je hoeft te doen is 'het' te vragen.....straight to the point...'' Brooke zuchtte en sloeg een bladzijde om. ''I don't know, Scar..'' Afwezig keek ze voor zich uit. Moest ze het wel doen. Vanmiddag was heel gezellig geweest. En ze was blij dat ze even wat tijd met Glenn kon doorbrengen. Maar of Glenn meer wilde...? Hij was gewoon aardig, zoals altijd. En behulpzaam en bezorgd en geïntereseerd. Maar dat was omdat ze vrienden waren. Hoe meer Brooke hieraan dacht, hoe meer ze zich over haar boek boog. Uiteindelijk landde ze zacht met haar voorhoofd op het perkament. ''I don't know..'' Herhaalde ze, dit keer meer wanhopig.

Angelo was inmiddels verschenen bij de tafel. Scarlett merkte zijn aanwezigheid op en wisselde een blik met hem. Voor een moment, één heel klein moment dacht ze-... maar vlug wende Scarlett haar blik weer af en keek verveeld voor zich uit. "Gaat 't wel goed met 'm?" Brooke draaide zich nu ook om. Ze zag Angelo gebaren naar Glenn die wat vermoeid de trap op liep. Brooke volgde hem met haar ogen. Scarlett gaf Brooke een kleine zet. Ze wees naar de trap. ''Just go.'' Fluisterde ze haar toe. Abrupt stond Brooke op, een beetje hulpeloos. Ze keek nog kort naar haar boek, twijfelde even, pakte het op en liep toen toch richting de trap. Scarlett begon wat tevrede te grijnzen. Zou ze het dan toch vragen?

"Dafuq, dat ding kon toch gewoon aan?" Scarlett keek op. Angelo en Amber hadden zich voor de TV genesteld. Ze zag hoe Angelo wat onhandig aan de achterkant van de TV zat te kloten en stond met een diep geërgerde zucht op. ''Ange, randibiel, kan je dan ook helemaal niks?'' Zei ze droog. Ze liep naar de twee toe en duwde Ange zacht opzij. ''Hier. Laat mij maar.'' Zei ze en ze draaide de TV een stukje om. "De kabel is doorgeknipt.'' Zei Angelo nu. ''Helemaal niet, je moet gewoon-'' Scareltt keek nu ook wat verbaasd naar de TV kabel die nu wat losjes en in twee delen in Angelo's handen lag. Ze pakte een stukje over en bestudeerde deze aandachtig. ''Iemand heeft ze doorgenkipt.'' Zei Scarlett zacht, alsof ze het zelf niet geloofde. Langzaam stond op. ''Dus...we kunnen nu geen TV meer kijken?'' Bedacht ze zich langzaam. Ze wachte heel even tot ze uitbarste. ''Godverdomme!! Oké, dit is dus niet grappig!!! Wie heeft dit op z'n geweten?'' Dreigend keek ze de kamer rond. Maar niemand leek schuldig. Weer een geïrriteerde zucht. Scarlett liep naar de telefoon en begon een nummer te draaien van een lijstje dat er boven op de muur was geplakt. Het was een lijstje met standaard diensten. Elektriciteit, monteurs, schoonmakers en reperateurs. Scarlett hield de telefoon aan haar oor en wachtte af. Maar ze hoorde niks. Hélemaal niks. Ze hield de telefoon een stukje van haar oor en keek er wat wantrouwend naar. Langzaam draaide ze zich om en keek naar Angelo. ''De telefoonlijn is afgesneden..''

Zachtjes werd er op de deur geklopt. Brooke schraapte haar keel. ''Glenn?'' Geen antwoord. Weer klopte ze, haar boek hield ze stevig beet in haar andere hand. Ze moest niet zenuwachtig zijn. Ze ging gewoon kijken wat er met hem was. Misschien kon ze wel iets voor hem betekenen. Dalijk had hij kou gevad van het meer. Voor een derde keer klopte ze op de slaapkamer deur van Glenn. ''Glenn, are you there??''