Hit the road..

''OH. MY. GOD.'' Riep Lorie uit. ''Ik kan het nog steeds niet geloven dat we hier zijn met Running Out Late, jij?!'' Ze had het tegen haar mede VIP. Zij waren de 2 uitgeloten mensen die een roadtrip hadden gewonnen met de welbekende band: Running Out Late. Samen met hun manager en een begeleider zouden ze naar een ontsettend groot bos rijden, ergens ver weg van de bewoonde wereld. Ze zouden onder begeleiding van de gids verscheidene activiteiten ondernemen en er was ook iets verteld over een soort speurtocht of dropping. Maar voorlopig zaten ze nu hier, in een grote camper, waar ze al een aantal dagen in reden om naar de plaats van bestemming te komen. Brooke draaide zich kort om. De VIP's zaten achterin de camper, bij een klein tafeltje. Ookal zaten ze wat ver weg, ze waren overal bovenuit te horen. Vooral Lorie. Ze was nogal...'enthausiast'. Brook ging weer goed zitten in haar stoel. Ze zat naast Glenn. Eigenlijk zat ze altijd naast Glenn. Sinds dat ze elkaar ontmoet hadden op school hadden ze gelijk een soort klik. En toen de band bij elkaar kwam was dit eigenlijk alleen nog maar sterker geworden. Maar het bleef niet alleen bij vriendschap. Ze zaten elkaar vaak te plagen of uit te dagen. Op een goede manier, weliswaar. Een flirt hier en daar was ook gewoon geworden, maar verder was er nog niks gebeurd. Ze hadden een keer handje vast gehouden of zo maar er was geen sprake van een relatie. Brooke keek stiekem opzij. Hij was gewoon leuk. Om te zien maar ook om mee om te gaan. Maar soms vroeg Brooke af hoe het nou verder ging tussen hen. Het leek wel een soort spel. En om het spannend te houden gebeurde er telkens nét niks. Moest ze met hem gaan praten, of kwam dat dan weer zo serieus over? Brooke keek naar hun handen. Beide op de stoelleuning, naast elkaar. Ze dacht na. Misschien konden ze tijdens hun verblijf wat tijd met elkaar doorbrengen. Ze zou het hem gewoon vragen. ''Hey Glenn, do you want to-....'' ''Oh my god, I'm shaking right now..'' Brooke keek op. Lorie was blijkbaar van haar plaats opgestaan en stond nu pal voor Glenn. Ze keek hem nerveus maar op de een of andere manier verleidelijk aan. Brooke hield wijselijk haar mond dicht. ''Ik ben hélemaal gek van je muziek.'' Elk woord die Lorie uitsprak was gericht op Glenn. ''En je drumsolo's.. ze zijn echt geweldig!! Can I comfort you?'' Nu richtte ze haar blik vragend op Brooke. Voor een moment wist ze even niet wat ze moest doen. Ze keek kort naar Glenn en toen weer naar Lorie die haar bijna smekend aankeek. Brooke stond op en glimlachte. ''Sure.'' Ze stond haar plaats af aan Lorie en liep naar het stapelbed, halverwege de camper, waar Scarlett op lag. ''Concurentie?'' Vroeg Scarlett kort toen Brooke zuchtend op het bed kwam zitten. Scarlett kroop omhoog en ging in kleermakerszit zitten. Brooke haalde haar schouders op. ''I don't know.... I was just about to ask him if he wanna hang out this week....together... En toen kwam zij...'' Scarlett liet haar blik glijden op Lorie. Ze had haar allang door, vanaf het moment dat ze haar ontmoette al. ''Volgens mij gaat Glenn geen tijd krijgen om überhaupt iets te doen deze week....niet als dát aan hem vastgeplakt zit..'' Scarlett liet zich weer achterover zakken. ''I know..'' Zei Brooke wat afwezig. Ze had haar blik nog steeds gericht voor zich, naar Glenn en Lorie die nu een 'gesprek' hadden. Uiteindelijk wist ze haar blik ervan af te scheuren en pakte een boek onder de lakens vandaan. Ze zou het vanzelf wel zien...

Angelo lag zoals gewoonlijk te meuren in zijn bed en werd stilletjes gestalkt door Amber, die naast het bed zat te staren naar de schaamteloos slapende Angelo. Ze zei wijselijk helemaal niets, daar was ze te nerveus voor. Ook zij kon niet geloven dat ze hier in een camper zaten met hun favoriete band. Het was gewoonweg te mooi om waar te zijn. Toen Angelo zich omdraaide, met zijn gezicht richting Amber en zijn mond half open, begon Amber te grijnzen. Hier móest ze gewoon een foto van nemen, en dat deed ze ook. "Yo, Amber. Geen paparazzi he." Amber keek geschokt op naar Glenn, hij sprak haar naam uit. HAAR naam. Oh my god, dat was zo lief! Ze wist niet eens wáárom ze het lief vond, waarschijnlijk omdat ze compleet geobsedeerd was met de jongens van de band...
Glenn keek opzij naar Brooke, die op het punt stond om wat te zeggen, maar voordat ze haar zin kon afmaken stond er een roodharig figuur voor de twee. Glenn keek op, wetend, dat als hij recht in haar ogen zou kijken, ze zou smelten. En dat deed hij ook, met een charmant, schuin glimlachje. "Sit back and relax." Zei Glenn op haar vraag, en schoof een stukje opzij zodat de VIP kon gaan zitten. Hij ging wat schuin zitten om haar goed aan te kunnen kijken, hij wist hoe hij mensen gek kon maken. Vooral fans. Want die waren helemaal geobsedeerd. Hij moest er zelf wel om grijnzen. "Jij heette Lorie, toch?" Vroeg Glenn wat algemeen, liet zijn blik naar haar decolletee glijden maar keek al snel weer op in haar ogen.
Na een tijdje op weg te zijn geweest en de gids wat had verteld over CHainsaw woods, Glenn Angelo had wakkergemaakt en ze samen aandachtig hadden geluisterd, begon de motor wat te sputteren. Van achter het stuur kon je Scott horen vloeken. "Niet te geloven. Hoeveel rijd dit ding? 1 op 6 ofzo?" Hij was alweer gefrustreerd geraakt en het enige wat de twee jongens konden doen was er om lachen, want al snel reed de caravan weer op een normaal tempo verder. De avond viel langzaam, en hoe verder ze het bos in reden, hoe donkerder het werd. Maar hoe donkerder het werd.... Hoe vaker de motor van de caravan begon te sputteren.
Angelo negeerde het. Hij was te naive om er echt over na te denken. "Serieus, als die killer mij tegenkomt dan steek ik z'n kettingzaag door z'n strot." En om alles wat Angelo zei, giechelde, of lachte Amber. Het was wel aandoenlijk.
En toen begaf de motor het. Glenn keek wat geschokt op, naar de gids, die wat chaotisch naar Scott toe liep om te vragen wat er aan de hand was. Scott gaf een klap op het dashboard, en Glenn moest er weer om lachen. "Chill, mensen. De benzine is vast op. Kom op." Scott schudde zijn hoofd. "Dit ding is waardeloos." Mompelde hij bozig.

Toen de motor na de zoveelste keer stopte, schrok Scarlett op van haar slaapje in de stoel. ''Zijn we er al?'' Zei ze wat verward terwijl ze haar lange blonde haren uit haar haren veegde. Maar voor ze antwoord kreeg hoorde ze het inmiddels onswijs irritant geworden lachje van Amber. Scarlett's gezicht stond nors, haast fel. Meestal was dit haar gewoonlijke gezichtsuitdrukking maar deze keer was hij naar Amber gericht, ookal had zij het veel te druk om naar Angelo te kijken. ''Als ik haar nog één keer hoor lachen, zal ík die kettingzaag in háár strot douwen. Kijken of ze dan nog zo lacht..'' Siste ze gevaarlijk. Brooke maakte een kort handgebaar. ''Rustig, probeer je er niet al te veel van aan te trekken.'' Probeerde ze de situatie te verbeteren. Maar Scarlett was nog druk bezig een deathstare naar Amber te werpen. ''....De benzine is vast op.'' Zei Glenn nu. Scareltt stond op. ''Wat?!'' Riep ze ongelovig uit. Haar blik ging van Glenn naar Scott. ''Scott, dat moet een grapje zijn? Wanneer is de laatste keer dat je getankt hebt?'' Scott haalde zijn schouders op. ''Een paar uur geleden..'' ''4 uur geleden, Scott.'' Verbeterde Brooke hem nu. ''Oké, that's it.'' Zei Scarlett nu. Ze liep naar de voorkant van de camper. ''Als ik nog één minuut in deze camper moet zitten, ga ik met spullen gooien. Ik ga lopen.'' En weg was ze, door de camper deur naar buiten, het donker in. Brooke klapte vlug haar boek dicht en stond op. ''Scar, wacht nou even! Dat doe je toch niet?!'' Ook zij liep nu naar de voorkant van de camper. ''Het is donker buiten. Je ziet niks. En je weet niet hoe ver het nog is... Wat nou als er vreemd tuig loopt?'' ''Vreemd tuig?'' Riep Lorie nu wat paniekerig uit. ''Oh my god, maakt ze een grapje Glenn?'' Ze keek de jongen nu hulpeloos aan, puur om zijn aandacht te trekken. Alsof hij degene zou zijn die haar zou beschermen. Ze hield zijn arm beet en keek wat angstig naar de deur van de camper, waar nu ook Brooke doorheen was verdwenen.
Toen Brooke's voeten de grond raakte, bleef ze staan. Scarlet was inmiddels al een eind voorop. ''Scar, kom terug!'' Riep Brooke haar na. Maar Scarlett reageerde niet. Ze zou niet nóg een nacht overleven in de camper met 8 mensen. Laatstaan met die fangirls.

Glenn zuchtte zwaar geirriteerd. "Wat een chaos. Angelo, pak je spullen, we gaan. Scott, volgende keer tank je wat meer bij of ik draai je strot dicht." Glenn rekte zich uit, stond op en stapte zonder nog een blik naar Brooke te werpen de caravan uit, pas toen ze buiten stonden zette hij wat stappen dichterbij haar. Hij was niet bang, maar het was gewoon een automatisme om bij Brooke te plakken, en andersom. Angelo stapte nu ook uit, gevolgd door Anne, en natuurlijk Scott die vloekend de caravan op slot zette. "Boys, jullie hebben een gig over een maand dus doe voorzichtig." Mompelde hij wat droogjes. Angelo knikte slaperig. "Jaja. Komt goed."
Nadat ze een aantal minuten hadden gelopen, was er in de verte al een vierkante gevaarte te zien. Glenn had inmiddels zijn vingers in die van Brooke gesloten, en samen liepen ze door het bos. Er was toch niemand die het kon zien, want het was donker. "Kijk, we zijn er al." Stelde Glenn Brooke gerust met een half lachje. Scott kwam wat aangehold en deed alsfof hij de huismeester was van de hut. "Welkom in ons stulpje." Zei hij opgewekt, Angelo keek wat in het rond om een tweepersoonsbed te ontdekken in een andere kamer. "Ik slaap hier met scarlett." Zei hij abrupt zonder commentaar te accepteren van anderen en liet zich op het bed ploffen. Scarlett en Angelo waren goede vrienden, gewoon. Vrienden. Er was dan ook niets tussen de twee gebeurd, maar wat kloten kon er altijd wel bij. "Scarlett, make me a sandwich!" Riep Angelo vanuit de kamer, om haar te pesten.
Glenn liet Brooke's hand los en keek even om zich heen. Er miste iemand... Scott was er, de twee vips... Iedereen van de band... Maar Anne was er niet. "Guys, We missen Anne." Mompelde hij, maar werd niet gehoord. "We missen anne." Zei hij nu concreter, Amber verscheen stiekem naast Glenn. "Misschien komt ze zo wel, of is ze nog bij de caravan." Piepte ze. "Ach, ja, zal wel. Ze vind d'r weg wel, ze is hier vaker geweest. Of niet Ange? ....Ange? God, wat een luiwammes."

Na een tijdje gelopen te hebben voelde Brooke dat Glenn's hand naar die van haar gleed. Zomaar, zonder er verder een woord aan vuil te maken. Brooke sloot haar vingers om die van Glenn heen maar boog zich ietsjes naar hem toe om iets te zeggen. ''What are you doing?'' Fluisterde ze onopvallend. Ze keek kort achter zich. ''Als de anderen-...'' Maar de anderen zouden het niet zien. Het was te donker daarvoor. En daarbij liepen Lorie en Amber nu druk kletsend bij Ashley. Brooke besloot verder maar niets meer te zeggen en probeerde te genieten van het korte moment dat ze samen zouden zijn.

''Jezus Christes, dat duurde focking lang!'' Riep Scareltt de andere toe als wijze van 'begroeting' toen ze bij het huisje aankwam. Scarlett was opgestaan van het kleine trappetje voor de deur. ''Ik heb geen sleutel.'' Scott was degene die ging over de boeking en koste en dus ook degene die de sleutel op zak had. ''Kom al..'' Riep hij terwijl hij richting Scarlett rende. Glenn liet nu langzaam Brooke's hand los. ''Kijk,'' Zei hij. ''We zijn er al.'' Hij glimlachten zijn welbekende glimlach naar haar en Brooke stond wéér op het punt iets te zeggen, maar Lorie vond het nodig om haar beide armen om Glenn's bovenarm te slaan waardoor deze ongegeneerd tussen Lorie's borsten werd gedrukt. ''Wij delen een kamer, hè Glenn?'' Brooke liep vlug verder. Ze wilde de rest niet eens meer horen. De bedoeling van dit 'uitstapje' was om plezier te maken en te relaxen. Ze zou het dus allemaal laten gaan en negeren en zo proberen toch een leuke tijd te hebben. Ook al zou dat soms pijn doen.

Eenmaal binnen keek iedereen zijn ogen uit. De bandleden lieten hun tassen met de belangrijkste spullen zakken. De rest zouden ze morgen uit de camper halen, als het licht was. ''Wow..'' Zei Brooke terwijl ze naar de enorme boekenkast toe liep, die in de woonkamer stond. Het was één hele grote ruimte, zonder muren. Maar toch was er een woonkamer gedeelte en een keuken gedeelte. Ze hadden zelfs een openhaard. ''This is amazing.'' Brooke stond inmiddels al met een boek in haar handen. Aan de zijkant bevond zich een grote houten trap die naar boven leidden, waarschijllijk naar de slaapkamers. ''Ik slaap hier met Scarlett.'' Angelo was al naar boven gelopen. ''No way!'' Zei Scarlett direct. ''Ik ga echt niet met jou een kamer delen... en dan elke nacht wakker geworden van je gesnurk... Ik neem een eigen kamer.'' Zei ze resoluut. Nu liep ook zij naar boven. In de gang zag ze Amber staan. Als een soort puppy stond ze voor de kamer die Angelo had uitgekozen. Plots schoot Scarlett iets te binnen. ''Aan de andere kant...'' Zei ze nu. Ze wurmde zich nogal ruig langs Amber heen, de kamer in. ''Ik ben van gedachte veranderd.'' Zei ze zondere verdere uitleg aan Angelo. Dit was de kans om Amber te pakken en nóg meer overdreven klef gedrag te voorkomen. ''Ik deel graag een kamer met je..'' Zei ze met een nep glimlachje. Vlug wierp ze een blik naar Amber, draaide zich vervolgens weer om en liet haar zware tas aan de bedkant ploffen waar Angelo stond. Ze boog zich kort naar hem toe. ''Als je snurkt, stomp ik je.''

''We missen Anne.'' Brooke keek op uit haar boek. Glenn stond in het midden van de kamer, in de 'woonkamer'. Hij keek erg serieus, haast bezorgd. ''Misschien komt ze zo wel..'' Nu had ook Amber zich ermee bemoeit. Maar Brooke bleef het vreemd vinden. Langzaam zette ze het boek weer terug in de kast. ''Moeten we haar gaan zoeken?'' Opperde ze nu voorzichtig. Maar Lorie schudde wild haar hoofd. ''Nu naar buiten? En dat tuig dan? Dat durf ik écht niet hoor. Tenminste..'' Haar blik gleed nu opzij, naar Glenn die een klein stukje verder stond. ''Niet als Glenn meegaat...'' ''Er is geen tuig..'' Kapte Brooke haar wat geïrriteerd af. Ze liet haar blik nog kort glijden over de boekenkast. ''Hoogstens wat wolven...'' Voegde ze er nu met een heel klein sluw glimlachje aan toe.

Glenn glimlachte geruststellend naar Brooke. Ze was bang dat de anderen het zagen, maar dat hoefde niet. En op de vraag waar hij mee bezig was, antwoordde hij heel simpel: "Ik hou je hand vast, want ik heb het koud." stiekem wilde hij gewoon niet vertellen dat hij het fijn vond om haar hand vast te houden, en dat hij dat het liefst de hele avond wel zou willen doen. Hand in hand, filmpje kijken, en uiteindelijk samen op de bank in slaap sukkelen. Maar waarschijnlijk zou dat voor Brooke wel niets betekenen..
Lorie sloeg haar armen omgevraagd om die van Glenn heen en Glenn keek wat vragend opzij. Toen ze vroeg om een kamer te delen, dacht hij even na. Hij wilde veel liever een kamer met Brooke delen, maar hij zou misschien net iets té plakkerig overkomen dus besloot hij om op Lorie's aanbod in te gaan om niet teveel aan Brooke te plakken. Hij wilde niet vervelend zijn en misschien was het gewoon beter om zijn hoop op iemand anders te vestigen, want of Brooke Glenn nou zag zitten, betwijfelde hij. Hij was heel anders dan haar. Brutaal, ongeorganiseerd, en onrespectvol. Allemaal het tegenovergestelde van Brooke. Ja, opgeven zou beter zijn.
"Sure. We delen wel een kamer." Mompelde Glenn en zette een neppe glimlach op. Misschien zou hij wel een avontuurtje met Lorie aangaan, om zijn aandacht ergens anders op te vestigen.
Angelo draaide zich naar de kant van Scarlett toe en ga haar een por in haar zij, draaide haast behendig naar de andere kant van het bed waarbij hij er bijna vanaf flikkerde, maar kon zich nog net vasthouden aan de deken. "Als je me stompt ga ik expres harder snurken." Greens Angelo droog. Die twee waren net een getrouwd stel om te horen. Amber had de blik van Scarlett opgemerkt, bijdehand zette ze haar handen in haar zij maar kwam er achter dat het geen beginnen aan was om tegen een van haar favprite bandleden in te gaan. Nooit gedacht dat ze nu aan de kant werd gezet, voor de zoveelste keer. Ach, scarlett mocht vast doen wat ze wilde, ze was beroemd, after all. En bovendien had zij meer recht om met angelo een kamer te delen, ze kende elkaar immers al drie jaar... Misschien kon ze met Brooke een kamer delen? Misschien zouden ze wel wat praatjes kunnen maken, en heel misschien zelfs wel een nieuwe vriendin maken. Je moest namelijk wel met minstens een paar mensen kunnen opschieten.
Scott maakte een wegwuivende handbeweging naar Glenn en Lorie, alsof hij het idee van de twee om weg te gaan probeerde weg te jagen. "ach, jongens, als ze vanavond niet meer komt, gaan we morgen naar haar zoeken. Het is nu laat en Anne red zich wel, want ze is hier vaker geweest." stelde scott de groep gerust. Het zou wel goed komen, Anne was geen kind meer en bovendien had niemand zin om te verdwalen, zo laat. De enige die de weg wist, was namelijk Anne.
De nacht was al snel gevallen en de band zat gezellig in een kring voor de haard. Glenn naast Brooke en Angelo, Amber Naast de andere kant van Brooke en wat suffig staarde ze naar de haard. Ze maakte zich ergens wel zorgen Om Anne. Misschien was ze wel gewoon bij de caravan, om de spullen te 'bewaken'. Glenn stond plots op. "Ik ga pitten. Morgen gaan we naar Anne zoeken." Zei hij vastberaden, trok de rits van zijn vest alvast naar beneden na zich te hebben uitgerekt. "Goodnight y'all." zei hij met een amerikaans accent en verdween de trap op, na een onopvallende blik naar Brooke te hebben geworpen.
Angelo stootte Scarlett aan. "Ik ga ook, anders kom ik morgen m'n nest niet uit. Je kent me." hij greens er kort achteraan en ook hij verdween de trap op. Amber keek even naar Brooke, ze hoopte zo dat ze haar niet vervelend vond, want ze durfde niet tegen de jongens te praten en Scarlett mocht haar niet echt bepaald. Ze zuchtte kort, ze wist begod niet waar ze over moest praten. "Ga je ook naar bed?" Vroeg ze toen maar nieuwschierig.

''GODVERDOMME!!!'' Klonk het vanuit de slaapkamers. Het was Scarlett die helemaal beneden te horen was. Een paar blikken gleden wat vragend omhoog naar de trap, maar Brooke was het onderhand wel gewend. Scarlett was de enige persoon die ze kende die weg kon komen met zulke taal. ''Fack, m'n oplader ligt nog in de camper..'' Zei Scarlett terwijl ze de trap af naar beneden trippelde. Ze bekeek het tafereel. Het leek wel een soort ritueel wat ze aflegde, zo om een openhaard heen. Brooke keek op van haar boek die op haar schoot lag. ''Oh je mag de mijne wel lenen. Hij ligt op de tafel.'' Ze wees kort naar de houten tafel in de hoek. Scarlett volgde haar blik en knikte. ''Thanks.'' Zei ze kortaf. Ze was gekalmeerd. ''Oh my god, laten we morgen gaan zwemmen in het meer!'' Riep Lorie plots uit. Ze keek enthausiast naar de groep. Maar Brooke hield haar blik strak op haar boek gericht. Zwemmen.....ze hield er niet van om zich in zwemkleding te vertonen. ''Ik zag dat het morgen redelijk weer werd... Oh en we moeten écht nog een keer een dropping doen. Of een drankspel..'' ''I'm in!'' Klonk het nu vanuit de andere kant van de kamer. Het was Scarlett die haar hand omhoog had gestoken terwijl ze met haar mobiel aan het kloten was in haar andere hand. Brooke had ook even opgekeken. Ze lachte kort. Als het om drank ging was Scarlett altijd 'in'. ''Ik ga pitten.'' Zei Glenn nu. Brooke keek Glenn even aan. Nu al? Dacht ze. Ze wilde vragen of hij niet nog even wilde blijven maar zag toen Lorie ook opstaan. ''Ik ook..'' Zei ze vermoeid waarna ze gaapte. Brooke staarde wat afwezig voor zich uit. Ze deelde dus toch een kamer. ''Goodnight y'all." Lorie was de trap al op. ''Night Glenn..'' Zei Brooke nog zachtjes. Haar ogen bleven hem nog even volgen. Tot hij zich plots omdraaide bovenaan de trap. Hun blikken kruiste. Vlug keek Brooke weer omlaag naar haar boek. Keek hij nou naar haar?

"Ik ga ook, anders kom ik morgen m'n nest niet uit.'' Begon Angelo daarna. ''Ja ja, ik kom ook..'' Zei Scarlett, haar blik nog steeds op haar mobiel, alsof Angelo het tegen haar had gehad. En daar verdween ook Angelo de trap op, gevolgd door een Scarlett die haar hoofd al lopend nog steeds gebogen had over haar telefoon. Het bleef stil. Scott was al een paar uur eerder afgehaakt en nu was het alleen nog maar Amber en Brooke. Maar Brooke leek het 'gezelschap' niet eens door te hebben. Ze zat diep gebogen over een blijkbaar spannend boek. Een bladzijde werd omgedraaid. "Ga je ook naar bed?" Brooke keek op, duidelijk verrast. Er zat nog iemand in de kamer. Het was Amber die haar vriendelijk aankeek. ''Eh.. ja, ja ik denk het ook..'' Zei Brooke terwijl ze haar blik vlug over de klok liet glijden die boven de openhaard hing. Het was 5 over 1 's nachts. Met een kleine zucht sloeg ze het boek dicht en stond op. Deze dag was zo snel voorbij gegaan. Hectisch, vooral. Brooke liep met het boek in haar hand de kamer door en klikte een van de twee lampen uit. Gedachteloos liep ze naar het raam om de gordijnen dicht te doen. Ze dacht nog kort aan het voorstel van Lorie. Zwemmen....Ze had nog littekens net onder haar buik die ze graag wilde verbergen. Van vroeger... Brooke's hand gleed naar de stof van de gordijnen maar voor ze deze dicht wilde trekken, trok iets haar aandacht. Ze kneep haar ogen ietjes samen. Verbeelde ze het zich nou of stond er een eindje verderop iemand op het bospaadje? Het was ook zo donker. Haar ogen bleven geconcentreerd naar de 'schim' kijken. Het maakte haar licht gespannen, het niet zeker weten of er iemand stond of niet... Het andere licht werd uitgeklikt en geschrokken keek Brooke op. Het was Amber geweest die de kamer nu donker had gemaakt. Het was Amber maar... Snel draaide Brooke zich weer om en keek weer naar buiten. Vreemd, de 'schim' was weg. Ze trok de gordijnen dicht en draaide zich uiteindelijk om. Het was vast een tak of zo. Of...of misschien waren er hier inderdaad wel wolven...

Scott had die ochtend te hut al vroeg verlaten om te gaan kijken bij de caravan. Hij had een briefje achtergelaten dat hij rond een uur of twee terug zou komen om lunch klaar te maken voor iedereen, dus dat ze maar iets leuks moesten gaan doen ofzo. De volgende dag zouden ze op excursie gaan als Anne weer terug was, dus alles zou goed verlopen. Ook was er brood neer gezet op de tafel voor de groep, Scott was echt een schat als het om de verzorging ging. Hij gaf dan ook echt om de band en de twee vips zouden er nu ook voor een tijdje bij horen.
Glenn was die avond gelijk in slaap geflikkerd, voor Lorie natuurlijk een teleurstelling. Ze hadden dan wel een bed gedeeld, maar er was niets in de slaapkamer gebeurd. Rond een uur of 10 kwam Glenn pas in actie. Als een gehandicapte walvis draaide hij zich om en stootte een slaperig, bijpassend walvissen geluid uit waarna hij wat mompelde over een willekeurig onderwerp en met moeite zijn ogen open probeerde te krijgen. Na 10 minuten was Glenn pas bij zinnen en de jongen ging slaapdronken rechtop in bed zitten. "Mogguh." Bazelde Glenn, keek met dichtgeknepen oogjes opzij naar Lorie. Hij had geen last van haar gehad, gelukkig. Ze moest een proberen vervelend te doen. Glenn begon al gelijk te klagen over een sigaret die hij zo snel mogelijk zou opsteken en strompelde ongelukkig uit bed, waarna hij bijna over het dekbed struikelde maar behendig in zijn bijna-val zijn pakje sigaretten van de tafel gritste. In zijn grijze boxer liep hij ongegeneerd de trap af, zijn tatoages allemaal zichtbaar. Op zijn armen, zijn sleutelbeenderen, zijn borst en zelfs zijn onderbuik. Het was geen geheel maar toch was het niet lelijk om te zien. Natuurlijk ieder zijn eigen mening. Glenn strompelde van de trap af, en ging schaamteloos in zijn boxer op het balkon staan, waar hij nog hals slapend een sigaret opstak en diep inhaleerde. Zo. Hij was wakker.
Angelo daar in tegen, het zou een wonder zijn als hij uit zichzelf wakker zou worden. Dat was ook een van de redenen dat Angelo een kamer met Scarlett deelde, Scarlett maakte hem meeste van de tijd wakker. Niet altijd op een zachtaardige manier, maar het was wel bijna routine geworden om Angelo te láten wekken. Hij snurkte als een kettingzaag(Haha) en zijn linkerbeen en arm lagen half uit bed. Amber zat al keurig braaf voor de kachel beneden in haar nachtjapon, in kleermakerszit, had een kan heet water en koffie gezet en wachtte nu op de anderen. Ze was rond zessen al wakker en had niet meer kunnen slapen. Ze had zich toch nog wel zorgen gemaakt om Anne, want ze was immers de hele nacht weggeweest. Scott had ze ook nog gesproken, en het meisje had hem dan ook geholpen met het ontbijt. Gekookte eieren die in de koelkast al te vinden waren, witte en bruite boterhammen en wat beleg en zoetbeleg had ze op tafel gezet. En natuurlijk keurig 6 borden. Zijzelf zou niet eten, ze had al gegeten, rond een uur of zeven. Zuchtend warmde ze haar handen op. Toen Glenn naar beneden kwam, keek ze niet eens om, maar groette hem enkel met een zachte 'goede morgen' waar ze geen antwoord op had gekregen. Ach, hij sliep nog half. Zacht lachtte ze en schudde ze haar hoofd. Ze hoopte dat vandaag niet zo chaotisch zou zijn.

''Good morning.'' Zei Brooke terug tegen Glenn, haar blik gericht op het boek dat voor haar lag op de ontbijttafel. Ze was al helemaal gedouchet en aangekleed. Haar wekker was al, zoals gewoonlijk, om 8 uur afgegaan. Maar toen ze wakker werd, was het plekje naast haar wonder boven wonder al leeg. Amber kon blijkbaar niet slapen en was al naar beneden gegaan. Brooke zette haar leesbril eventjes recht en sloeg een bladzijde om. ''Lekker geslapen?'' Op dat moment klonk het gekraak van de trap. Brooke keek kort omhoog. Het was Scarlett die voetje voor voetje naar beneden slenterde. Haar blonde lange haren zaten in de slaapstand en ze had nog donkere vegen onder haar ogen van de makeup. Aan haar gezicht te zien was ze een stuk minder vrolijk dan de rest in de keuken. Ze was niet echt....een 'ochtendmens'. Scarlett's deaht stare ging nors de kamer rond toen ze beneden stond. Haar ogen waren nog half dicht. ''Ik ben niet aanspreekbaar..'' Was alles wat ze zei waarna ze zich in de stoel aan de ontbijttafel liet zakken. Brooke greens lichtjes. Ookal was Scarlett bijna altijd chagrijnig als de pest, ze mocht haar. Het had aan de andere kant ook wel iets komisch. ''Brooke..alsjeblieft. Moet dat aan tafel?'' Vroeg Scarlett lichtelijk geïrriteerd terwijl ze naar Brooke's boek wees. Brooke volgde haar blik en haalde licht glimlachend haar schouders op. ''Wat lees je?'' Brooke was licht verbaasd dat Scarlett daar werkelijk geïntereseerd in was. Ze ging wat rechtop in de stoel zitten. ''Het gaat over de geschiedenis van het gebied hier. Bijvoorbeeld over de verscheidene populaties die hier leefde en hoe de successie ervoor gezorgd heeft dat het ecosysteem veranderde in-'' ''Ja ja, boring as fuck dus.'' Onderbrak Scarlett haar. ''Kan je afstand van dat ding doen voor het komende halfuur? Ik heb namelijk focking honger en ga niet wachten tot iedereen aan tafel zit.'' Zei Scarlett terwijl ze alvast een broodje pakte en deze op haar bord legde, bedenkend wat ze erop wilde. Brooke liet voorzichtig haar boek ietsjes zakken terwijl ze haar blik opzij liet glijden, naar Glenn. ''Say...'' Begon ze. Ze wachtte even voor ze verder ging tot ze zijn aandacht had. ''Wanna do something fun today?'' Ze had haar hoofd een beetje schuin en keek hem vragend aan. Ze besloot het maar een beetje algemeen te houden in plaats van straight to the point te gaan en hem voor zichzelf op te eisen.. Bovendien wist ze niet eens of hij daar wel zin in had. ''Get a room already..'' Mompelde Scarlett zacht terwijl ze haar mond volpropte met een croisantje.

Angelo was inmiddels naar beneden komen slenteren en Glenn was ongegeneerd in z'n boxer aan tafel komen zitten. "Yo. Ange. Vreet niet alles op, wil je?" Was het eerste commentaar wat Glenn op hem leverde. Angelo stak chaggerijnig zijn vinger op naar Glenn en Glenn maakte een kusgebaar, waardoor Angelo expres, al lopend een krentenbol van de tafel griste en die zo in zijn mond propte, en demonstratief kouwde met zijn blik gericht op Glenn. "Flikker op Ange, je stinkt als de mofo en je bent lelijk." Zei glenn monotoom terwijl hij heel rustig een broodje aan het smeren was en hem niet eens aankeek. Brooke trok Glenn zijn aandacht, maar zijn blik flitste even naar Amber die inmiddels ook alweer was gaan zitten. Toch keek Glenn in Brooke's richting om goed naar haar te kunnen luisteren. "Sure. Like.. What?" Antwoorde Glenn met een lichte glimlach terwijl hij op zijn broodje begon te kauwen.
Amber stond op, haar lichtblauwe nachtjapon viel weer om haar heen en voorzichtig greep ze naar de kan in het midden. Wat verslagen stond ze er mee naast de tafel voordat ze besefte dat ze nog niet had gevraagd of iemand thee wilde. "Iemand.. Thee?" Ze glimlachte opgewekt, En begon voor zichzelf al wat in te schenken. Glenn schudde zijn hoofd en greep zelf naar de koffiekan, schonk in en dronk de zwarte koffie in één keer op. Hij smakte, dat was sterk. Dat was duidelijk door Scott gezet, die hield wel van een sterk bakkie koffie. Ach, Glenn kon het gebruiken. En daarintegen vond hij het niet vies.
"Dus.... Wat gaan we vandaag doen?" Zei Angelo, terwijl hij een tweede krentenbol in zijn smoel propte, om een of andere reden ontweek hij om normaal brood te eten. Het was een wonder hoe hij zijn wasbordje behield, die gozer vrat alles behalve gezond. "Ik heb wel zin om in dat meer te zwemmen. Misschien kan ik nog wel met een haai vechten." Glenn vuurde een blik af op Angelo. "Angelo. Idiot. Er zijn geen haaien in een meer." Angelo vuurde net zo'n blik terug. "Pas maar op, dadelijk vecht ik met jou." Glenn zijn linkermondhoek trok omhoog. "Loveyou baby." Antwoordde Glenn. Onderhand was de rest wel gewend dat die twee altijd zulke gesprekken hadden. Zolang het maar geen echte ruzie werd.

Nog voor Brooke een antwoord terug had kunnen geven aan Glenn, viel Amber hen in de reden met de vraag om thee. Brooke schoof haar kopje richting Amber en knikte vriendelijk. ''Graag.'' Zei ze tussendoor. Ze wilde zich weer omdraaien om verder te praten met Glenn, maar dit keer was het Angelo die Glenn al voor zich had 'opgeëisd'. De jongens vielen weer in hun gewoonlijke patroon van 'ruziën' onder het eten. Scarlett leek wat opgeklaard. Ze keek uiterst vermakelijk naar de twee kibbelende jongens. Ze hield ervan als ze dat deden. Dan had ze tenminste nog wat leuks om naar te kijken. ''Jeez, Ange... heb jij überhaupt wel íets geleerd op school?'' Reageerde ze lachend op de haaienopmerking. ''Haaien komen niet voor in meertjes, dumbass..'' Ze gaf hem een zachte trap onder de tafel met haar blote voet tegen zijn scheenbeen. ''Waar is Lorie?'' Vroeg Brooke om snel van het onderwerp 'zwemmen' te veranderen. Scarlett stopte met lachen en keek Brooke voor een moment aan. ''Weet ik veel.. daarnet stond ze nog onder de douche. Ze hoefde niet te eten of zo. Ach, als zij zichzelf wil uithongeren voor aandacht, moet ze dat lekker zelf weten.'' Scarlett propte onsmakelijk het laatste stukje brood in haar mond. ''Meer voor mij.'' Maar Brooke kon duidelijk niet lachen om die opmerking. Het was alsof al haar honger verdwenen was want plots liet ze haar broodje zakken. Die opmerking was gemeen geweest. Scarlett wist van Brooke's 'verleden'. Iedereen van de band. Ookal was dat heel wat jaren terug geweest, soms had ze het gevoel dat ze dat stukje mentaal nog steeds niet helemaal afgesloten had. Brooke keek even naar Scarlett die nog een broodje pakte. Ze was zich duidelijk van geen kwaad bewust. En ze had het vast niet met opzet gezegd. Maar toch stak het. ''Sorry dat ik laat ben...'' Klonk het bovenaan de trap. Het was Lorie die aangekleed en wel met natte rode haren naar beneden kwam. ''Oh, stoor je niet aan mij. Eet lekker verder.'' Zei ze tegen de groep aan de ontbijttafel terwijl ze naar de bank liep waar ze zich in liet ploffen. Ze haalde een spiegeltje te voor schijn en een makeup tasje waarna ze haar makeup begon bij te werken. Scarlett boog zich iets naar voren terwijl ze haar blik gericht had op Lorie. ''Met al die kilo's makeup heeft ze zéker overgewicht..'' Scarlett leek haar eigen opmerking nogal grappig te vinden aangezien ze wat stom zat te grijnzen. Maar Brooke stond op van tafel en bracht haar bord naar de keuken. Haar eten gooide ze in de vuilnisbak en het bord spoelde ze af. Ze ging niet zwemmen vandaag.

"Au, kutwijf." Angelo trok zijn benen snel onder zijn stoel, greep nog gierig het laatste krentenbroodje en verslond het zo snel mogelijk alsof zijn leven er vanaf hing. Toen hij klaar was met eten schoof hij zijn bord verder de tafel op en ging lui achteruit in zijn stoel zitten, wrijvend over zijn buik. "Scar.. pak eens effe m'n glas.." Zei Angelo nog, te belazerd om het zelf te pakken.
Glenn wierp een waarschuwende blik naar Scarlett bij die eerste opmerking over Lorie. Niet omdat hij er om gaf dat Lorie zich beledigd zou voelen, maar meer omdat hij wist dat Brooke hier ook nog aan tafel zat en niet echt bepaald vrolijk keek om die opmerking, en omdat hij wist dat het haar zou raken. Bij de tweede opmerking siste hij Scarlett's naam zachtjes, om haar er aan te herrinneren dat Brooke er ook nog zat en dat ze op haar woorden moest letten. Glenn keek abrupt op toen Brooke opstond, stond zelf ook op en liep zonder verdere uitleg aan de rest achter haar aan. "Brooke, ik moet even met je praten." Zei hij vastberaden en pakte haar zacht vast bij haar pols waarna hij haar zonder pardon mee het balkon op trok.
Eenmaal op het balkon liet hij haar pols los na de deur te hebben gesloten. Hij wilde haar even spreken over het weggooien van het eten, en de opmerking van Scarlett. De enige die er echt altijd met haar over praatte was Glenn, ze hadden dan ook een goede band met elkaar. Dat moest wel, als je al drie jaar lang dag en nacht met elkaar zat opgescheept.
"Hey, Brooke.. Ik wil wel dat je dan zo nog wat eet." Zei Glenn concreet en veegde wat plukken haar zonder enige gedachte uit haar gezicht met een bezorgde uitdrukking op zijn gezicht. "En je hoeft niet per se te zwemmen, als je wilt. Dan zit ik wel naast je." Een vriendelijk glimlach verscheen op zijn gezicht, en onopgemerkt bekeek hij Brooke even. Hij wist er alles over. Wat ze had gedaan, de littekens, alles. Over haar eetstoornis en hoe ongelukkig ze vroeger was geweest. "En ik praat zo ook even met Scarlett, maar alleen als je dat zelf wilt." Voegde hij er nog bezorgd aan toe.

Scarlett had het niet echt opgemerkt dat Brooke en Glenn de tafel hadden verlaten. Ze had nog gelachen om Angelo's 'pijnkreet' en probeerde nu met haar voet onder de tafel toch zijn been te raken, wat nét lukte. Maar Ange schoof achteruit en zat erbij als een soort lui varken. ''Scar.. pak eens effe m'n glas..'' Scarlett greens uitdagend en pakte zijn glas. Maar in plaats van hem deze te geven, stond ze op en liep om de tafel heen naar Ange toe. Naast hem bleef ze staan, het glas boven z'n hoofd. ''Waar wil je 'm hebben?'' Vroeg ze breed grijnzend terwijl ze het glas een beetje kantelde. ''...Je weet dat ik het doe, hè.''
''Brooke..'' Brooke draaide zich niets vermoedend om nadat ze de vaatwasser dichtduwde. Het was Glenn die nu voor haar stond. ''Ik moet even met je praten.'' Brooke bekeek zijn gezicht. Hij leek erg serieus. ''Is...there something wrong?'' Vroeg ze twijfelend. Maar voor ze een antwoord kon krijgen, pakte Glenn haar bij haar pols beed en loodste haar mee naar de veranda, zo de buitendeur door. ''Glenn?'' Vroeg ze nog, maar pas toen ze buiten stonden en Glenn de deur achter zich had gesloten, begon hij tegen haar te praten. ''Ik wil wel dat je zo nog wat eet..'' Brooke stond perplex. Ze had niet verwacht dat hij haar dáárom naar buiten had gesleept. Hij-.... Hij had het gezien. Wat ongemakkelijk krabte ze aan haar onderarm terwijl ze even weg keek. ''I'm not really hungry..'' Loog ze. Het was niet helemaal gelogen. Na die opmerkingen hád ze ook geen honger meer. ''En je hoeft niet per se te zwemmen,'' Ging Glenn verder. ''Dan zit ik wel naast je.'' Hij glimlachte lieflijk naar haar maar Brooke leek wat geschrokken. ''Nee! Nee... Ik bedoel.. je hoeft dat niet te doen... I mean.. Ik vermaak me wel. Go have some fun..'' Ze keek hem aan. Er viel een kleine stilte. Had hij haar wel gehoord? Zijn blik was gerust op haar. ''Ik praat zo ook even met Scarlett-..'' Brooke pakte Glenn direct bij zijn onderarm beet. ''Please don't do that..'' Zei ze. Haar ogen leken ernstig. Langzaam liet ze zijn onderarm los. ''Ze bedoelde het niet zo....Dat weet ik...'' Brooke dacht even na. Scarlett was gewoon Scarlett. Ze zei wat ze dacht zonder er verder ook over na te denken. Maar haar vrienden opzettelijk kwetsen, dat zou ze nooit doen. Dat wist Brooke zeker. ''Het is niet erg.'' Zei Brooke nu wat meer zeker. ''Jullie moeten gewoon gaan vanmiddag. Ik-.....durf dat niet...'' Bekende ze eerlijk.

"Als je 't doet krijg je een stoot." Angelo week uit voor het glas met hete koffie, en maakte een soort ninjagebaar waarna hij opstond toen het glas nog eens iets kantelde. Vroeg Angelo trouwens niet waarom hij koffie uit een glas dronk. Hij struikelde bijna over een stoelpoot met zijn lompe poten, maar kon nog net zijn evenwicht zoeken en keek Scarlett gevaarlijk aan. "Ik douw dat kopje in je strot." Zei hij half grijnzend.
"Hey, Brooke, Kijk eens naar me." Hij keek nu met een serieuze frons recht in haar ogen. "Ik wil dat jij ook plezier maakt. Misschien heeft Lorie of Amber een badpak voor je, dan hoef je je niet te schamen voor je littekens. Idee of niet?" Zei hij nu, hij hoopte dat hij haar in ieder geval wel mee kon krijgen naar het meer. "Want een beetje zitten chagerijnen daar word je ook niet vrolijk van." Zei hij nu. "...On second thought.. volgensmij heeft Lorie geen badpak, die zwemt 't liefst naakt." Lachtte hij kort. "Maar we kunnen het altijd aan Amber vragen." Zei hij nu weer vriendelijk. Hij deed echt zijn best, en dat was te merken ook. Hij wilde gewoon dat Brooke zich prettig voelde bij de rest. "...Een badpak is misschien niet zo 'stylish', maar je kan 't altijd proberen...." Voegde hij er nog aan toe. Hij hoopte alleen dat hij niet zo opdringerig overkwam....

Scarlett greens kort om zijn opmerking. ''Oeh, een bedreiging....'' Ze trok kort met haar wenkbrauw. ''Such a turn on..'' Grijnzend liet ze het kopje zakken en nam er zonder pardon een slok van, ookal was hij van Ash. Direct trok ze een gezicht. ''Gadver... wat drink jij..'' Vlug zette ze het weg op de tafel. ''Anyways, als je wilt knokken moet je het zeggen hoor..'' Zei ze bij wijze van grapje terwijl ze langs hem heen liep, de keuken in. ''Whenever you're ready, Angeblow.''
''Brooke, kijk me eens aan.'' Met veel moeite deed Brooke wat Glenn haar vroeg. Ze leek nogal sipjes.''Ik wil ook dat jij plezier maakt. Misschien heeft Lorie of Amber een badpak voor je.'' Brooke trok even met d'r mond. Een badpak... Het liefst wilde ze zich helemaal niet in badkleding vertonen. Not at all. ''I've always dreamed about wearing pretty bikinis since I was nine....'' Zei ze nu. Maar ze vond zichzelf nooit 'mooi' genoeg om het ook daadwerkelijk te doen. En nu, 12 jaar later, had ze haar eigen lichaam zo verminkt dat ze het helemaal niet kon maken om een bikini aan te doen. Het waren de littekens op haar buik waar ze zich zo ontsettend voor schaamde. Het was lelijk, walgelijk. ''....een badpak is misschien niet zo 'stylish', maar je kan 't altijd proberen...'' Opperde Glenn voorzichtig. Brooke haalde haar schouders op. Ze wist niet waar ze goed aan deed. Het liefst wilde ze binnen blijven, lezen. Maar nu Glenn haar probeerde over te halen, wilde ze hem niet telleurstellen. ''I guess I could....try....'' Zei ze nu voorzichtig waarna ze een onzeker lachje produceerde.

"Scarflat. Je hebt nieteens tieten." Grapte Angelo. Scarlett had zeker wel tieten, maar het was gewoon een willekeurige opmerking geweest. "Ik drink stierensperma want daar word ik geil van." Zei hij met een bloedserieus gezicht waarna hij er zelf om in de lach schoot. Hoe kwam hij erbij? Hij stond op om richting 'Scarflat' te lopen en haar een por in d'r zij te geven. Zijn bord waste hij netjes af en zette het daarna gewoon slordig in het aanrecht. Wat had dat nou voor nut?
Glenn strekte zijn armen uit. "Ik ben misschien bijna naakt, but give me a hug." Zei hij en voordat Brooke kon instemmen sloeg hij zijn armen al lieflijk om haar heen. "Just try to have some fun." Zei hij zachtjes terwijl hij zijn kin op haar hoofd rustte.

Scarlett moest lachen om Angelo's opmerking over haar borsten. Van hem kon ze bijna alles hebben. En daarbij had ze een hele grote zelfspot. Ze zette een vinger in de kraag van haar oversized bandshirt die ze droeg als pyjama. Ze keek naar beneden. ''ANGE, QUICK LOOK!'' Riep ze. ''I THINK I FOUND THEM..'' Maar al gauw liet ze haar shirt weer met rust en begon breed te grijnzen. Scarlett was voor een groot gedeelte ook flat. En haar borsten kwam nog niet eens in de buurt bij die van Lorie. Ze waren klein maar fijn. Net als zijzelf. ''Stierensperma? Dude, jij moet je echt laten nachecken..'' Ze gritste nog vlug een mini croisantje van de tafel waarna ze de keuken inliep. Hun humor was niet uit te leggen. En dat hoefde ook niet. Zolang ze het zelf maar snapte. Plots voelde ze een por in haar zij en deens opzij. Ze keek op. Het was Ange die haar zoals altijd weer eens prikte, omdat hij wist dat ze daar niet tegenkon. ''STOP DOING THAT!'' Zei ze boos waarna ze haar hand ophief alsof ze hem zijn gaan slaan. Maar al gauw bleek dat ze haar grijns niet kon inhouden.
''Ik ben misschien bijna naakt, but give me a hug.'' Brooke liet vlug haar blik over zijn lichaam glijden nadat hij dat had gezegd. Niet dat ze hem niet vaker halfnaakt had gezien. Niet dat ze het erg vond om naar te kijken. Glenn had al gauw zijn armen om haar heengeslagen en Brooke deed hetzelfde. Hij rook lekker. Gewoon zijn eigen geur. ''Just try to have some fun.'' Klonk het nu zachtjes van zijn kant. ''But I will!! I am already enjoying this whole trip. The people, the view, ......this.''